Kancelaria z powodzeniem zakończyła spór sądowy w sprawie naruszenia zakazu konkurencji przez pracownika pracującego w branży motoryzacyjnej, w salonie dealerskim. 

Sąd Okręgowy w Łodzi, wskutek apelacji pracodawcy, którego reprezentowała Kancelaria, zmienił w II instancji zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Łodzi, oddalając powództwo pracownika o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji. Pracownik pełnił obowiązki zastępcy kierownika działu, stanowisko obarczone dużym zaufaniem, umożliwiające dostęp do różnego rodzaju dokumentacji firmy, jak również informacji poufnych.

Pracownik nawiązał współpracę z pracownikiem innego salonu dealerskiego, któremu podsyłał klientów, pobierając z tego tytułu prowizję. Korzystał z narzędzi pracy pracodawcy, tj. służbowego komputera oraz telefonu. Działalność konkurencyjna nie była wykonywana jednorazowo. Trwała kilka miesięcy w czasie pracy oraz poza nią. Pracownik argumentował swoje zachowanie jego zdaniem obiektywnymi i niezależnym przesłankami, iż to pracodawca pozbawił go środków na utrzymanie, bo w trakcie pandemii obniżył wynagrodzenie o 20% i nie wypłacał premii.  

Co istotne w tej sprawie, to zdaniem sądu I instancji zachowanie pracownika nie nosiło znamion ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych, natomiast dokonanie stosownych naruszeń stanowiło realizację konstytucyjnych praw pracownika. Sąd II instancji uznał, że postępowanie pracodawcy nie naruszyło zasady wolności zatrudnienia. Pracownik miał możliwość świadczyć inną pracę, jedna miała być to praca co do zasady różna, od tej którą wykonywał na rzecz pracodawcy. W umowie wprost wskazano, jakie działania pracodawca uznaje za działalność konkurencyjną. 

Zakaz konkurencji co do zasady ma na celu dochowanie przez pracownika obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy. Zakaz został doprecyzowany w umowie i ograniczał się do wykonywania zakazu działalności konkurencyjnej będącej działalnością de facto tożsamą, którą pracownik wykonywał dla pracodawcy.

Nawet gdyby przyjąć, iż rzeczywiście wynagrodzenie otrzymywane przez pracownika nie było dla niego satysfakcjonujące, to pracownik mógł wykonywać jakąkolwiek inną działalność zarobkową niezwiązaną z działalnością wykonywaną przez pracodawcę, a która przyniosłaby dodatkowy dochód. Celowe postępowanie pracownika polegające na łamaniu postanowień umowy w ocenie Sądu Okręgowego w Łodzi stanowiło ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, za co pracownik zasadnie otrzymał oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia.